Dag 12: 19 november 2007: Sierpe, boot naar Corcovado
Vanochtend ging om 5.15 uur de wekker. Nog even snel de laatste dingen in de tas en om 6.00 uur de bus in op weg naar Sierpe. Daar zouden we op de boot stappen naar de tentenlodge waar we drie nachten zouden overnachten waarvan een in een parkwachterstation. In Sierpe zou ook een gedeelte van onze bagage achterblijven.

We hebben heerlijk geslapen in de bus. Er schijnt zelfs een erg schattige foto gemaakt te zijn. Maar goed. Om 8.00 uur kwamen we bij een klein bakkertje waar we gingen ontbijten. Heerlijk en vooral een zoet ontbijt. Om 8.30 uur gingen we weer verder en om 9.30 uur kwamen we aan in Sierpe. Hier hebben we de grote tassen in de opslag gezet en boodschappen gedaan. We moesten veel water meenemen voor de dagen die we in het parkwachterstation zouden doorbrengen.

Om 10.30 uur stapten we in de boot om naar de tentenlodge te gaan. We waren gewaarschuwd dat het een ruwe tocht zou kunnen worden, aangezien we de open zee op moesten en dus door de branding heen zouden moeten. Het was zelfs zo dat er wel eens mensen op de boot hadden zitten huilen. We waren dan ook benieuwd wat ons te wachten stond.

De groep werd over twee boten verdeeld. Het eerste gedeelte ging over de rivier. Hier hebben we al enkele leuke dieren gezien, waaronder een krokodil! Ook zagen we weer de vleermuizen op een boomstam. Uiteraard werden ze ons aangewezen anders hadden we ze natuurlijk nooit gezien. Verder hebben we nog verschillende vogels en de Jesus Christ Lizard gezien. We vaarden een schitterende route. Op een gegeven moment kwamen we langs allemaal mangrovebossen. We hebben er zelfs door heen gevaren. Dat is echt heel naargeestig. Alles is lichtbruin, maar heel grauw lichtbruin. Weinig licht en weinig groen. Maar het was heel bijzonder om er door heen te varen. De takken zijn trouwens behoorlijk sterk, het heeft een stang van de boot doen breken. De schipper voer te dicht langs de takken en de stang van de de boot moest eerder toegeven dan de tak. Krak! Gelukkig was het maar een stang voor het afdakje boven ons hoofd en was het al snel gemaakt met een stukje touw.

Daarna was het al snel tijd om de open zee op te gaan. De branding door! Nou, dat viel dus reuze mee. Het was dan ook rustig weer. Het zonnetje scheen, wat wilden we nog meer? En dat voor een gebied dat het regenrijkste is in Costa Rica.

We kwamen aan bij een strandje en de tentenlodge. Bij het uitstappen viel een groepslid nog in het water omdat hij graag wilde helpen met de boot. Dat ging dus niet helemaal goed. Gelukkig was de camera, die overal mee naar toe ging niet erg nat geworden. Dat was ook het eerste wat weer boven kwam, de cameratas en een hand, daarna volgde het rest van het lichaam. Ja, prioriteiten moet je stellen. De lodge zag er mooi uit. Grote tenten waar twee bedden in staan en een leuk verandaatje. De sanitaire voorzieningen waren gedeeld. Net als op een camping.

Ronald en ik werden helemaal naar boven gestuurd. Ver weg van de toiletten en het strand, maar erg dicht bij het oerwoud. Samen met drie andere stellen hadden wij de bovenste tenten toegewezen gekregen. Bij onze tent stonk het vreselijk, maar ja ik dacht eerst nog: niet piepen. De buren, Mike en Marianne, zakten door de planken van het plateau waar de tent op stond heen. De twee andere stellen hadden ongelooflijk veel last van mieren. Het waren me de tenten wel. Al snel ontdekten we waarom het zo stonk bij onze tent. We hadden namelijk twee huisdieren! Fred en Eddy hebben we ze genoemd. Ze hingen in het nokje van onze tent. Het waren vleermuizen! Deze scheten de hele tent onder en die poep stinkt enorm. Alle vier de stellen waren dus niet erg blij met de bovenste tenten. De mierenoverlast werd enigszins bestreden met anti mierenspul. Op de rotte planken moest je gewoon niet op lopen en wij kregen wasknijpers voor op onze neus. Nee hoor, we kregen binnen het uur andere tenten toegewezen. De man die de tentenindeling had gemaakt werkte er nog maar een dag. Toen de eigenaar kwam, werd duidelijk dat we bovenin niet moesten wezen. De reden was dat het daar te gevaarlijk was omdat er jaguars zouden zitten. Wat er ook van zij, die tenten werden dus nooit gebruikt. Maakte ons niets meer uit, wij hadden allemaal een andere tent gekregen.

Daarna was het tijd voor de lunch en die was weer lekker. Daarna liepen we naar een strandje iets verder van de lodge. Onderweg zaten er ara’s in de bomen, schitterend, ook kwamen we nog een vreemd overblijfsel van een zeebeest tegen. Dit bleek een onderdeel van een zeekreeft te zijn geweest. Dit had Ronald eigenlijk niet moeten zien aangezien hij al niet te dol is op de beesten in de zee. Maar het leed was al geschied. Ondanks deze ontdekking zijn we toch nog de zee ingegaan. Ik eerst en met Ronald in mijn kielzog. Bij de lodge hadden we bodyboards geleend. Daarmee konden we nog beter op de golven surfen. Ook hier leenden de golven zich uitermate goed voor. En het is zo gaaf! Als je op het goed moment de golf in sprong, kwam je bij met het board tot op het strand! Heel stoer!

Minder leuk nieuws was dat er mensen schorpioenen in de tent hadden ontdekt. Niet echt een geruststellende mededeling voor iemand, zoals ik, die doodsbenauwd is voor dat soort dieren. Gelukkig zijn de schorpioenen in Costa Rica niet dodelijk. Wanneer je gestoken wordt door zo’n beest, krijg je hooguit een pijnlijke plek. Dus dat was weer enigszins geruststellend.

De rest van de middag hebben we heerlijk doorgebracht op het strand en in de zee. We hebben genoten van de supermooie zonsondergang op het strand. Daarna even snel gedoucht (koud) en om 19.00 uur avond gegeten. Daarna hebben we uitleg gekregen over de dagen in het parkwachterstation. Daar keken we erg naar uit. Ik was erg benieuwd naar wat ons daar te wachten stond.

Na deze uitleg hebben we uiteraard weer een paar partijtjes UNO gespeeld. De rum hadden we gewoon meegenomen. Het was weer gezellig en Ronald had wederom gewonnen. We zijn rond half 10 gestopt, vanochtend was het vroeg en morgen zou het ook weer vroeg zijn. En daarbij zaten volgens mij de jongens van de lodge te wachten tot wij zouden wieberen. We zaten namelijk in het “restaurant”. Bij de tenten hadden we namelijk geen licht.

In de tent nog even snel de tas ingepakt voor het parkwachterstation ingepakt. Uiteraard niet eerder voordat Ronald de tent had gecontroleerd op ongedierte. Die waren er niet, althans niet gezien. Daarna zijn we lekker gaan slapen. Het was weer een schitterende dag geweest.


Wil je wat meer zien van Corcovado? Jacqueline Govaert van Krezip ging voor het programma 3 op reis naar Corcovado. Zij reiste ook vanaf Sierpe met de boot naar de tentenlodge. Onder begeleiding van Everesto (onze gids) ging zij ook naar het parkwachtersstation om te hiken door het park. Klik hier om de desbetreffende aflevering te bekijken. Het begint bij 16 minuut 50.