Dag 15: 22 november 2007: Terug naar Sierpe, naar Chirripó
Het was weer op tijd op staan. Voor 8.00 uur zaten we weer op de boot terug naar Sierpe. In eerste instantie was het nog maar van korte duur. Jan- Wicher was namelijk zijn bril kwijt. Die moest nog ergens in de tentenlodge zijn. En aangezien hij de bril echt nodig heeft, zijn we weer even teruggegaan om de bril te zoeken. Bij het uitstappen van de boot, haalde Rixt nog een nat pak, maar heel gracieus stapte ze uit het water, alsof het er allemaal bij hoorde. Helaas hebben ze de bril niet gevonden, dus moest Jan Wicher het nu met zijn zonnebril doen. Gelukkig dat hij nog een bril op sterkte had, maar ja een zonnebril is ook niet altijd fijn.

We hebben een rustige tocht gehad, zeker na de storm van gisteren. Onderweg hebben we nog twee krokodillen gezien en nog wat vogels. En natuurlijk weer een schitterende natuur, maar dat is geloof ik inherent aan Costa Rica. Na ongeveer twee uur te hebben gevaren, waren we weer terug in Sierpe waar San José al weer op ons stond te wachten! De bagage uit de opslag en op de bus en weer op weg. We wilden net wegrijden toen ik ontdekte dat ik mijn pareo niet had. De pareo die ik uit Thailand mee terug heb genomen, dus die wilde ik toch wel graag hebben. Gelukkig lag die nog gewoon in het restaurantje waar we waren aangekomen. Ik had dus gelukkig meer geluk.

We zijn eerst naar de stad San Isidro gereden. Daar hebben we boodschappen gedaan en geluncht. De Chirripógangers moesten daar ook hun eten voor de tocht inkopen. We zijn daar ook nog naar een boekhandel geweest. Daar lagen ook de Harry Potter boeken volop in de winkel. Het is dus echt een internationale bestseller. Verder was daar ook het spel UNO te koop. Erg grappig. Helaas kon ik geen leuk Engels boek vinden. Ongeveer anderhalf uur later na aankomst stapten we weer in de bus. Net op tijd want het begon weer te regenen. En ook niet zachtjes. Na weer een mooie tocht kwamen we om 15.30 uur aan bij ons hotel El Pelicano. Een hotel op een schitterende plaats. Ronald en ik hadden geluk. Wij kregen namelijk een bungalow toegewezen, terwijl de anderen kamers met gedeeld sanitair toegewezen kregen. Wij hadden de meeste minpunten opgebouwd en daarom hadden we nu geluk. We hadden een schitterend uitzicht vanuit ons huisje! Je keek het dal over. Supermooi!

Het voordeel van dit huisje was ook dat ik de was kon doen. Alle stinkspullen van La Sirena uitgewassen en uitgehangen. Verder een beetje rondgekeken. Om het huisje heen waren er al een heleboel bijzondere vogeltjes te spotten. We vermaakten ons dan ook prima. Om 18.30 uur hebben we gegeten. Het was weer heerlijk. Na het eten wilden we nog even gaan UNO’en. Bij het ophalen van wat drinken verzwikte Marianne haar enkel. Dus dat was even flink balen. Gelukkig hadden we een jeugdarts bij ons in de groep die de enkel even heeft verbonden.

Terwijl de enkel werd verbonden, ontdekte ik een enorme spin op de slaapkamer van ons! Die moest dus weg en gelukkig heeft Ronald hem ook weggehaald, natuurlijk wel nadat hij er een foto van heeft gemaakt. Nadat de enkel was verbonden, de spin buiten was gezet hebben we toch nog een paar partijtjes geUNO’t en was het weer erg gezellig. Uiteindelijk zijn we om 23.30 uur gaan slapen.