Dag 5: 12 november 2007: Waterval, onderweg naar Rincón de la Vieja
Vanochtend konden we een wandeling maken naar een waterval. Toen we wakker werden, regende het alleen pijpenstelen! Tja, en wat doe je dan, ga je wel of niet? Als je gaat, wordt je zeiknat, maar loop je het risico weer iets heel moois te missen. Als we wilden gaan, moesten we om 8.00 uur klaar staan. Ronald had geen zin om zich nat te laten regenen, maar bij mij overheerste na veel gedimdam toch het gevoel “ik wil niets missen!”. Om half 8 besloot ik dan ook wel te gaan. Inmiddels begon het gelukkig ook zachter te regenen. Ronald besloot om 10 over half 8 om toch ook maar mee te gaan. Hij houdt er niet van om mij ergens in een vreemd land alleen te laten. Heel lief bedoeld.

Het was dus haasten om toch op tijd klaar te staan. Gelukkig hadden we ons ontbijt de vorige middag al in een supermarkt gekocht. Maar dat is gelukt. Inmiddels regende het nauwelijks meer. Op zich was het wel prettig te horen dat wanneer het zo hard was blijven regenen, niemand zou zijn gegaan, de trip zou dan namelijk gecancelled worden.

Eerst was het een aardig eindje lopen naar de waterval. Ook best een pittige wandeling aangezien het af en toe best steil was. Verder was het erg vochtig en begon het erg snel warm te worden. Maar het was wel een mooie wandeling waarbij we weer veel leuke vogeltjes hebben gezien en onze eerste toekan!! Ik had ze iets groter voorgesteld, maar hij of zij was zeker mooi.

Na ongeveer drie kwartier kwamen we bij de “ingang” van de waterval. Daar bleek dat wanneer je de waterval wilde zien, eerst $7,- entreegeld moest betalen. Wij hebben dit wel gedaan, je bent er nu toch. Een paar anderen uit de groep kozen er voor om niet te gaan aangezien zij al veel meer reizen en dus ook watervallen hadden gezien. Wij waren in ieder geval erg blij dat we wel zijn gegaan aangezien de waterval en de natuur echt schitterend waren!

Eerst moest je een soort bruggetje over om bij een uitzichtspunt te komen waar je de waterval heel g oed zag. De waterval bevond zich zeg maar aan de overkant van het dal. Echt enorm mooi! De waterval was bijna op zijn mooist aangezien het net veel had geregend waardoor de waterval op zijn krachtigst was. Daarna begon de tocht naar beneden. Ook dat was best pittig. Het waren namelijk steile “trappen” naar beneden. Het waren gewoon allemaal stenen die treden vormden. Onderweg bleef je steeds uitzicht houden op de waterval en liep je middenin het enorm mooie woud. Onderaan de waterval merkte je pas echt met hoeveel kracht het water in het water stortte en hoe hoog (66 meter hoog) de waterval was. Er was echt sprake van een enorme krachtsexplosie in het water. Daar wilde je echt niet onder liggen. Iets verder op was een klein poeltje en daar kon je op zich wel in zwemmen, niet dat het diep was. Het was echt schitterend!

Aangezien we om 11.00 uur zouden vertrekken naar Rincón de la Vieja hadden we niet heel erg veel tijd om van het natuurschoon te genieten. Al vrij snel begonnen we dan weer aan de klim naar boven. Dan pas merk je hoe vochtig het is in Costa Rica. Het was behoorlijk zweten. Omdat het zo zweten was wilden we eigenlijk nog iets eerder terug zijn in het hotel om even snel te douchen. Aangezien we op de heen weg er ongeveer drie kwartier over hadden gelopen, verwachtte ik wel dat we over het teruglopen minder dan drie kwartier zouden duren. Maar dat viel even tegen, zo steil naar beneden wandelen is toch ook best tricky. Uiteindelijk kwamen we moe maar voldaan terug in het hotel en op tijd! We konden nog even snel douchen om vervolgens in de bus te stappen voor een lange reis.

Uiteindelijk vertrokken we om 11.15 uur. We moesten een aanzienlijk stuk omrijden omdat een brug was weggeslagen. Tja, dat hoor je niet echt in Nederland, daar valt af en toe alleen een gat in de weg. Maar goed. Om 12.15 uur stopten we bij een German Bakery. Deze was alleen behoorlijk prijzig. Wij zijn dan ook met twee anderen uit de groep naar de supermarkt geweest om daar maar wat brood te halen. Daarvoor moesten we een heuvel oplopen. Op een gegeven moment hadden we echt een superuitzicht over het meer waar we omheen reden. We hebben dus niet alleen geld bespaart, maar we hebben ook nog een grandioos uitzicht er gratis bij gekregen!

Na ongeveer een uur reden we weer verder. Zoals al geschreven reden we om een meer heen en dit leverde verschillende mooie uitzichten op. Verder hebben we nog langs de weg een groep brulapen in de bomen zien zitten, echt geweldig! Gewoon simpelweg langs de weg! Dat zegt al genoeg, lijkt mij, over de omgeving waardoor we reden.

Toen we vlakbij de lodge waren, bleken er werkzaamheden te worden verricht langs de kant van de weg, maar waardoor wel de weg door trucks versperd werd. Dat werd dus het laatste stukje lopen. Geen probleem! Onderweg wederom mooi vogels gezien, hoewel het wel een “kalere” omgeving was. Om 16.45 kwamen we ongeveer bij de lodge aan. Daar hebben we eerst Veerle haar verjaardag gevierd met een overheerlijke chocoladetaart van de German bakery. Dit was erg gezellig.

Om 19.00 uur gingen we met de hele groep eten. Toen bleek dat er een hangbrug hing over de canyon die achter de lodge lag. In het donker is dat best spannend oversteken, zeker als je maar met drie personen tegelijk op de brug mag staan. Maar goed, dat terzijde. We hebben heerlijk met de groep gegeten. Daarna was het plan om nog een verjaardagsborrel te drinken, maar de moeheid sloeg toe en we zijn dan ook direct na het eten naar ons bedje gegaan. Daar wachtte mij echter een minder aangename verassing. Op de grond wemelde het namelijk van het ongedierte! En als ik ergens een hekel aan heb, is het dat wel. En ja ik weet het, dan moet je niet naar Costa Rica gaan. Na wat angstige momenten ben ik rustig in het bed beland en daar ben ik ook niet eerder uitgekomen dan noodzakelijk was.