Dag 6: 13 november 2007: Rincón de la Vieja, Las Pumas, onderweg naar Monteverde
Aangezien we gisteren al zo veel mooie vogels hadden gezien op een korte wandeling, besloten we op tijd eruit te gaan om nog even rond te wandelen om nog meer vogels en dieren te zien. Om 6 uur stapten we dan ook ons bed uit. En tijdens onze wandeling hebben we inderdaad ook weer erg mooie vogels gezien. Ook zaten er in een klein bosje ook heel veel vlinders, echt supermooi! Daarna was het even snel ontbijten en de bus in op weg naar Rincón de la Vieja. Rincón is een vulkaan en het hele gebied is dan ook een natuurgebied met veel vulkanische activiteit,
waar we mogelijk ook neusbeertjes konden zien.

Onderweg naar Rincón zagen we nog een slang de weg oversteken, niet zo’n hele grote, maar het was er wel een! Ook bijzonder is dat wanneer je naar Rincón wilt, je over een weg moet die in privé eigendom is van een of ander persoon. Maar daar mag je niet zo maar over heen, daar moet je tol voor betalen! $2,- per persoon. Dus die persoon wordt gewoon slapend rijk! Die buit het dus goed uit. Maar goed na een tijdje rijden kwamen we bij het park en het eerste wat we zagen waren neusbeertjes! Beetje jammer dus, want deze beertjes struinden gewoon de parkeerplaats af op zoek naar voedsel. Sterker nog, wanneer er een tas op de grond stond, maakten ze deze gewoon open of te kijken of er wat eetbaars in zat. Dat is dus een nadeel van al dat toerisme.

We konden twee uur wandelen in het park, dus we moesten wel aardig doorlopen, maar het was schitterend. Vrijwel direct hoorden we al een behoorlijk gebrul. Een lawaai! En jawel hoor, de brulapen waren weer goed vertegenwoordigd. Wat een geluk hadden we toch weer. Onderweg zijn we nog een mooie waterval tegengekomen, nog meer apen en vogels. We moesten ook een paar beekjes oversteken. Gelukkig boden enkele heren uit onze groep op teva’s ons de helpende hand om over een boomstam te lopen. Bij Ronald ging het alleen niet helemaal goed, hij zette een stap naast de boomstam, in de beek. En helaas was de beek dieper dan de hoogte van zijn schoenen, dus Ronald had een natte voet. Vanzelfsprekend kon ik hier wel even smakelijk om lachen.

Onderweg kon je een paar “uitstapjes” maken. Dat deden we dan ook. Op een gegeven moment begon het echt enorm naar zwavel te ruiken en werd het nog warmer. En waar kwamen we uit, bij een poel waar je het water in zag koken! Echt zo bijzonder is dat om te zien, kokend water, zonder dat het water via elektra wordt verwarmd. Zo zie je maar weer hoe krachtig de natuur is. Eenzelfde tafereel zagen we later ook nog een keer alleen dan niet met water, maar met modder. In deze poelen kan het warmer zijn dan 106 graden Celsius! Zo bizar, maar zo mooi! Overigens scheen de zon daar ook flink, op plekken waar er dan ook geen schaduw was, was het echt bloedje heet! Maar dat wisten we van te voren, beter dan regen in ieder geval. Wat we trouwens ook nog hebben gezien inde Blue Morpho. Dat is een hele mooie grote blauwe vlinder, die zich altijd in de buurt van beekjes te vinden is. Die vlinder heeft echt iets magisch.

Om 11.00 uur zouden we weer in de bus moeten stappen om door te rijden naar Monteverde. We waren alleen iets vertraagd. Uiteindelijk was het half 12 dat we vertrokken. Onderweg even boodschappen gedaan in een supermarkt voor de lunch. We zouden namelijk bij een dierenopvang gaan lunchen. En dat hebben we dan ook gedaan. Las Pumas is een opvang voor wilde dieren (zoals puma’s, jaguars, wilde katten, ara's, papegaaien, toekan's enz..), die of gewond worden gevonden of die bij mensen worden weggehaald. Hier hebben we na de lunch ook een rondleiding gehad door twee Europese studenten. Sommige dieren worden weer teruggeplaatst in de natuur en deze waren dan ook afgeschermd voor de bezoekers. Sommige wilde dieren kunnen niet meer worden teruggeplaatst in het wild, ofwel omdat ze als jong al weggehaald zijn bij hun ouders of dat ze te gewond en gehandicapt zijn om nog te kunnen overleven in het wild. Het is bijzonder mooi om deze wilde dieren van zo dicht bij te zien, maar tegelijkertijd ook heel triest. Dat deze beesten hier zitten is namelijk voornamelijk het gevolg van menselijk handelen. Of dat moeder is vermoord en zo de kittens zelf niet konden overleven of dat een nest leeg is gehaald door mensen die de katten als huisdieren wilden, maar die daarna weer worden weggedaan omdat ze toch niet zo lief waren dan dat ze dachten. Vind je het gek, het zijn en blijven wilde dieren! Echt ongelooflijk. De verhalen die we daar hebben gehoord, waren echt niet grappig.

Na dit bezoek vervolgden we onze weg richting Monteverde, de nevelwouden. Dit zou de slechtste weg van de vakantie zijn, maar ons viel het mee. We hebben wel slechtere ervaringen. Het was een schitterende rit! Wel hobbelig, mistig en op het einde pikkedonker, maar het was super. Ongeveer om half 7 kwamen we aan bij ons hotel, daar hebben we een briefing gehad over de komende dagen. Daarna even opgefrist en toen zijn we wezen eten bij Morphoos. Lekker! Toevallig zaten ook Mike en Marianne daar ook te eten. Met hun zijn we dan ook teruggewandeld naar het hotel. En hebben we ’s avonds een partijtje Yathzee gespeeld en hebben we het spel UNO geďntroduceerd. En dit was het begin van vele bijzonder gezellige UNO avonden!