Dag 14: 21 november 2007: La Sirena, terug naar tentenlodge
Aangezien het nog keihard regende om 5.15 uur sliepen we lekker door. Maar om half 7 was het wel tijd voor het ontbijt. Daarna was er de mogelijkheid om nog een wandeling te maken van ongeveer anderhalf uur. Je ging dan naar de monding van de rivier waar je mogelijk haaien de rivier op kunt zien zwemmen. Dat schijnt een heel mooi gezicht te zijn. Maar Ronald en ik zijn niet meegegaan net zoals de helft van de groep. We hadden geen zin om ons weer zeiknat te laten regenen. Wij hebben het dus lekker rustig aangedaan bij het parkwachterstation. We hebben zelfs nog even lekker liggen slapen op de veranda.

De groep die wel op pad waren gegaan, waren nog steeds niet terug terwijl de wandeling maar anderhalf uur zou duren. Dat was dus wel een beetje vreemd. Terwijl zij aan het wandelen waren, zagen wij vanaf de veranda ook nog aardig wat beesten. Wat apen, toekans en gieren. Volgens mij waren die beesten ook niet blij met de regen. Ze zaten er wat verloren bij in de boom.

Om 10.45 werd het eindelijk een beetje droog. Toen zijn wij dan ook op pad gegaan. Wederom op zoek naar de tapir. De andere groep was nog steeds niet terug. Zij waren dus al uren onderweg zonder een druppel water, want dat was niet nodig. Nou het mocht dan wel regenen, maar dan is het dus echt nog wel warm, water leek mij dan ook best handig. Vlakbij het station kwamen we de andere groep tegen. Ze hadden voornamelijk gewacht bij de monding van de rivier, maar helaas hadden ze geen haaien gezien. Dat was dus een beetje teleurstellend. We hoorden wel dat ze allemaal kikkertjes hadden gered. Waarschijnlijk waren deze door het slechte weer weggespoeld en lagen ze nu op het strand vlakbij de zee. Zij hebben ze dan ook teruggezet op de bladeren aan de rand van de jungle.

Door de regen was het een aardig modderzooitje geworden in het oerwoud. Maar we konden er nog wel goed lopen. We hebben weer wat beesten gezien, wilde zwijnen, apen, roofvogels, wilde kippen en de great curacao (een hele grote kip/ kalkoen). Helaas hebben we de tapir niet gevonden. Wel hadden we een vrij vers spoor gevonden. Wat een enorm grote poten heeft dat beest zeg! Het moet dus ook wel een groot beest zijn. Ronald heeft een foto gemaakt van de pootafdruk van de tapir en met zijn voetafdruk ernaast. Nou de afdruk van de tapir is groter. Maar erg jammer dat wij het beest zelf niet hebben gezien. Wel hebben we daar in de buurt nog wel de kikkertjes gezien die de vorige groep gered had.

Om 11.45 uur waren we ongeveer weer terug bij het station. Hier hebben we direct geluncht, de spullen gepakt en het was weer tijd om te vertrekken. Weer teruggewandeld naar het strand. Daar wist onze gids ons nog te vertellen dat op de plek waar we het tapirspoor zagen inderdaad 5 minuten eerder of later een tapir is gezien! We waren dus net te laat/ te vroeg. Echt enorm balen!

Om 13.00 uur zouden de boten er moeten zijn, maar die waren wat vertraagd. Inmiddels was de zon ook flink gaan schijnen. Dat was dus aardig branden daar op het strand. Na ongeveer een half uur kwamen de boten. We stapten op de boot, maar de boot lag verkeerd in de golven of zoiets en we kregen gelijk een golf over ons heen. Ik zat helemaal achterop de boot, dus ik bleef nog behoorlijk droog. Dat was alleen van korte duur aangezien we al heel snel een tweede golf over ons heen kregen. En die kreeg ik ook vol over me heen. In een keer zeiknat! Tot op het ondergoed. Ik moest er wel om lachen. Alleen was het te hopen dat alle spullen en voornamelijk het apparatuur nog droog was.

Tijdens de boottocht werd de lucht steeds donkerder. In de verte was het echt behoorlijk donker en zag je het regenen. De golven werden ook steeds hoger en hoger. Er was een storm op komst! Ik zat tussen twee Spaans sprekende mensen in en op een gegeven moment maakte een ervan een ronddraaiende beweging. Een tornado? In het Engels legde hij uit dat er een grote storm aan kwam van ongeveer 6 kilometer breed. Heel fijn dus. En daar moesten wij doorheen. Het begon te regenen, lekker zout, en de golven waren best hoog. Ik was blij dat we geen bang uitgevallen groep hadden, anders hadden mensen dit echt niet leuk gevonden. Ik en iedereen vond dit geloof ik nog wel spannend en we wisten natuurlijk dat we een goede schipper hadden. Alleen waren we op een gegeven moment de andere boot kwijt en we konden ook geen contact met die boot maken. Dat was dus wel even schrikken. Toen we omkeerden met de boot kwamen we gelukkig de andere boot al snel weer tegen. Ze hadden even iemand snel ergens afgezet en dat vergeten tegen ons te zeggen. Dat was dus wel even spannend.

Om ongeveer 15.00 uur kwamen we aan bij de tentenlodge. Inmiddels was het weer droog en was het dus ook tijd om onze kleren te drogen. Gelukkig was de apparatuur van iedereen nog droog gebleven. We hadden weer andere tenten toegewezen gekregen. Ronald en ik hadden nu een tent aan het strand (met huisdier), een heel mooi uitzicht dus. Het was nog lekker weer, dus zijn we nog even gaan zwemmen in de zee. Dit was echter maar van korte duur. Ik voelde gelijk een stekend gevoel in mijn lies. Maar ik wist niet wat het was, maar Marianne had er opeens ook al last van, alleen dan op haar been. Vervolgens zei Lenneke dat zij de eerste kwallenbeet had opgelopen. Dat was het dus. Kwallen! Nog geen minuut daarna had Anouk ook al een kwallenbeet. We wisten genoeg en zijn dan ook snel het water uitgegaan. Helaas. Daarna lekker gedoucht en gegeten.

Daarna hebben we uiteraard weer gezellig geUNO’t. ’s Avonds hebben de jongens die werkten bij de lodge nog een groot kampvuur gemaakt, waar we nog even bij hebben gezeten. Maar we hebben het niet erg laat gemaakt. Ronald 9.30 uur gingen we naar bed. Het zou de volgende dag weer vroeg dag zijn. Tijdens de nacht hebben Ronald en ik nog een avontuur beleefd. Ik werd wakker met het idee dat er een schorpioen in de tent zat! Ik zat op het puntje van mijn bed te roepen dat er een schorpioen zat. Ronald werd daar natuurlijk ook wakker van en vroeg mij dan een zaklantaarn te geven, maar dat weigerde ik. Ik zou me dan moeten verplaatsen en geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht! Dus Ronald de zaklantaarn gepakt en gekeken of er iets zat. En toen drong het tot mij door. Ik had gedroomd. In mijn droom had ik de schorpioen heel goed zien zitten terwijl het in de tent stikdonker was, ik had hem dus niet eens kunnen zien zitten. Lekker bezig dus. Ronald was er ook erg blij mee; dat panische gedoe van mij…. Zucht, dat dromen zo echt kunnen lijken.