Dag 20: 27 november 2007: Dorpswandeling, bootexcursie
Half 6 ging de wekker en het regende nog pijpenstelen. De boottocht ging dus niet door. Helaas. Dat betekende dus nog even lekker doorslapen. Ik zeg bewust geen uitslapen aangezien we rond 7.30 vanzelf wel weer wakker worden. Uitslapen wil niet lukken deze vakantie. Maar dat is niet erg. Om 8.00 uur hebben we ontbeten. Om 9.30 uur was er een mogelijkheid om een wandeling te gaan maken. Deze zou erg modderig zijn en tegen een steile helling op en nog steeds in de regen. Daar hadden Ronald en ik dus geen zin in. Wij hebben dan ook besloten om niet mee te gaan. Als het nou aan het begin van de vakantie was geweest waren we zeker mee geweest, maar nu even niet.

Wij zijn met ons tweeën, toen het iets droger was, lekker een eind gaan lopen. En we hebben ook een heel eind gelopen. Eerst hebben we een heerlijke bananencake gegeten bij een bakkertje in het dorpje. Echt een aanrader. Maar goed, wij hebben lekker door het dorp gelopen en een stuk over het strand. En de hond, die liep trouw met ons mee. Erg grappig. Op het strand zagen we nog een hele hoop rotte en lege eieren liggen. De hond vond dat blijkbaar erg lekker, want die zat de eieren lekker schoon te likken.

Verderop zagen we van die kleine papegaaitjes en andere mooie vogels. Het was even gedoe om een goede foto te maken. Aangezien het nog aardig regende was het zaak om de camera niet al te nat te laten worden. De oplossing: ik ging achter Ronald staan en hield mijn poncho over hem heen. Zo stond hij als het ware onder een afdakje. Na een tijdje hadden we een paar leuke foto’s en zijn we weer verder gelopen.

We zijn toen nog naar het schildpaddenmuseum gegaan. Een klein museumpje over, ja schildpadden en wat andere dieren uit het oerwoud. Hier hebben we ook een film gekeken over de schildpadden”jacht”. Echt ongelooflijk die beelden die we hebben gezien. Een strand vol met dode schildpadden. Heel treurig. Gelukkig kwam de hulp net op tijd om totale uitroeiing te voorkomen. Om het goede doel te steunen hebben we daar een mooi T-shirt gekocht.

We zijn ongeveer een uurtje binnen geweest en wie lag er nog steeds op ons te wachten? De hond! Echt zo grappig. Daarna zijn we teruggelopen naar het hotel. Het was ook maar goed ook dat de hond met ons meeliep anders waren we zo verkeerd gelopen. Wij wilden ergens namelijk rechtdoor waar we rechtsaf moesten. Dus de hond liep snel om ons heen en liep de goede kant uit. In het dorpje hebben we nog een beetje naar souvenirs gekeken, maar er was niet echt wat naar ons zin. En we moesten nog wel souvenirs hebben aangezien we nog niets voor ouders hadden en dergelijke.

Rond 12.00 uur waren wij weer terug bij het hotel. Een kwartier later kwamen de mensen van de wandeling terug en die zaten echt helemaal onder de modder. In die zin waren Ronald en ik dus wel blij dat we niet mee waren gegaan. Maar toen we hoorden dat ze de keel- billed toekan hadden gezien en een paar gifkikkertjes en schitterende uitzichten baalden we er toch bijna van. Maar wij hadden ook erg leuke dingen gezien die we anders niet gezien zouden hebben.

Rond 13.00 uur zijn we gaan lunchen bij het bakkertje. De medewerkers bij het bakkertje wisten niet wat ze overkwamen. Het was ontzettend druk en nog niet eens in het hoogseizoen! Ze waren dus erg druk in de weer om iedereen proberen tevreden te houden. Rond 14.00 uur hadden we het heerlijke eten weer op en hebben we gelijk gezegd dat wij ook ’s avonds zouden komen pizza eten.

Rond 14.30 uur gingen we de boot op om toch nog het park in te gaan. Het was inmiddels zo goed als droog. Het was wel een beetje krap in de boot, maar het was te doen. We hebben door het park gevaren. Ook dit was weer een supermooi park. We hebben niet zo heel erg veel dieren gezien, alleen een luiaard een paar reigers, een rivierschildpad en een kaaiman verstopt in de modder. Maar de natuur was wel schitterend. En ondertussen begon het weer harder te regenen. Erg jammer dus. Dat verwacht je dus echt niet van de Caribische kust, maar het was toch waar. Toen het begon te regenen zijn we toch ook vrij snel weer terug gegaan naar de wal. Rond 16.45 uur stonden we weer op vaste bodem. Toen hebben we toch nog een klein souvenirtje gekocht voor de mensen van wie we wat spullen hadden geleend.

Tegen een uur of 6 zijn we gaan eten bij het bakkertje. Ronald en ik kozen voor de superpizza. En het was echt een enorme pizza. Natuurlijk veel te veel, maar wel erg lekker. Sonja Bakker kennen we even niet meer. Het was overigens ook erg gezellig bij het bakkertje. We aten daar ongeveer met 8 personen uit onze groep. Na het eten hebben we nog een paar partijtjes UNO gespeeld. Dit hebben we voortgezet in het hotel toen de bakker ging sluiten. Het was dus weer een bijzonder gezellige avond. Het werd niet heel laat, ongeveer 22.00 uur. De volgende dag zou het weer vroeg dag zijn.